wtorek, 2 sierpnia 2011

Zdarzyło się niedawno

Od wielu lat (nikt dobrze nie pamięta od kiedy) jest z nami Pan Papug. Ma na imię
Spinel. Mieszka w klatce ustawionej w kuchni. Wypuszczany jest raczej nieczęsto.
Kiedyś Pan Spinel częściej fruwał po mieszkaniu.
Latem klatka wystawiana jest na ganek aby mógł przekomarzać się z dzikimi
ptakami, na które głośno wrzeszczy.

Gdy pracowałem w drewutni, a psy biegały luzem co jakiś czas zaglądałem
czy aby nie psocą czegoś. Mignęło mi, że Ada ma w pysku coś szarego.
Pomyślałem, że ściągnęła jakąś szmatę. Na wszelki wypadek kazałem to coś
zostawić.

Szybko do niej podszedłem i zobaczyłem leżącego bez ruchu Pana Spinela.
Cały wymemlany i zaśliniony. Kiedy wziąłem go w dłonie poczułem
walące ze strachu serce. Ptak żył. Zaniosłem go do klatki. Leżał na dnie
klatki bez ruchu. Po dwóch godzinach chuchania i dmuchania zaczął się
ruszać i pić wodę.

O dziwo nie licząc posklejanych piór wyszedł z tego bez większego uszczerbku.
Zgubił kilka piór.

Jak wydostał się z zamkniętej klatki możemy się tylko domyślać. Posądzamy o to
Adę. Mogła unieść odsuwane drzwiczki nosem przy usiłowaniu dokładnego
obwąchania.



Spinel nie okazuje żalu ani pretensji o to i uważa Adę za swoją przyjaciółkę.
Pogwizduje na nią. Gdy w jakiś sobie tylko wiadomy sposób dowiaduje się,
że Ada chce wejść do domu. Zaczyna gwizdać w taki sposób jak robimy
to my gdy przywołujemy piesę.

Skąd papuga wie, że pies będzie chciał wejść do domu ?
Tego nikt nie wie.

Na fotografii mój piąty pies, Atos, który też żył w przyjaźni ze Spinelem.

3 komentarze:

  1. Piękna historia :))!
    A ja też wiem, kiedy Urwis chce wejść, chociaż nie jestem papugiem :D. Śmieję się, że Urwisek "nadaje" z ogrodu..., a ja to słyszę. Wygląda to tak, że ni stąd ni zowąd przerywam dotychczas wykonywaną rzeczy i idę otworzyć kotu. Rzadko się zdarza, że się pomylę. Chyba, że idę po niego ze świadomością - czas najwyższy, żeby wracał - wtedy oczywiście on czyta moje myśli i znika... ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ależ historia:))Miał Papug wielkie szczęście, że Ada mocniej ząbkami nie ścisnęła.

    OdpowiedzUsuń
  3. Pan Papug dziękuje za odwiedziny.
    Jest bardzo towarzyski i spoufala się
    ze wszystkimi psami.
    Może jeszcze opowie coś o sobie.
    Pa, Pa.

    OdpowiedzUsuń