poniedziałek, 25 maja 2015

WILCZA BUDA


Wczoraj aby wyruszyć na comiesięczną trasę Tariktrekkingu
spotkaliśmy się o godz. 11:00 w Dąbrówce Małej.
Na starcie stanęło 16 właścicieli ze swoimi pupilami.
Ponieważ po okresie chłodu i deszczu pierwszy raz
zaświeciło słońce w dobrych humorach wyruszyliśmy
na 15 kilometrową trasę.



Założeniem imprezy jest służenie jej psom, a nie
ludziom. To nasze psy mają się integrować,
relaksować i dobrze bawić.



A co z tego mają ludzie? Pozostaje im relaks,
świeże powietrze, zero wtrącania się do psów,
spędzenie czasu w towarzystwie innych
pozytywnie zakręconych.
Tak więc dla każdego coś miłego.


W połowie drogi dotarliśmy do Wilczej Budy.
Niestety jak widać nie ma swojego gospodarza i niszczeje.
A warta jest zadbania.


                              Pod taką nazwą znaj­dują się frag­menty leśnej osady w 
                             Stobrawskim Parku Krajobrazowym pomię­dzy Pokojem 
                                                            a Grabicami.
                        To jest oko­lica, gdzie naprawdę kie­dyś musiały gra­so­wać wilki,
                            skoro jesz­cze w latach 80-tych w oko­li­cach Zagwiździa 
                                             zna­le­ziono potrą­coną wilczycę.

 

                   W samym środku lasu stoi, pocho­dząca z XVIII w. drew­niana karczma, 
                             w któ­rej noce po polo­wa­niach spę­dzali ksią­żęta opol­scy. 
                          Było tam miej­sce na bie­sia­do­wa­nie przy zacho­wa­nym jesz­cze 
                                             we frag­men­tach olbrzy­mim kominku. 
                      Widoczne jest też odrębne pomiesz­cze­nie dla ksią­żę­cej służby.


                                  W sąsiedz­twie sta­rej karczmy w latach 1985 – 87 
                                        wybu­do­wano kaplicę św. Jadwigi Ślą­skiej,
                                  przy któ­rej w dniu Patronki odby­wają się coroczne 
                            nabo­żeń­stwa . Jest to miej­sce, w któ­rym w XVIII w. 
                                    stał kościół pw. św. Jadwigi – patronki Ślą­ska 
                                           i pojed­na­nia polsko-niemieckiego.


Pamiętam tą karczmę z lat 80-tych w dużo lepszym stanie.
Dziwi mnie, że ludziom przychodzącym tam na msze
nie przeszkadza brak dbałości o ten obiekt :-((



Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy dalej.







Zakończenie wędrówki to kąpiel psów w stawie
przy wiosce indiańskiej.



A luidzie jak to ludzie kiełbacha z ogniska, ciasto,
herbata i kawa ;-))


Do zobaczenia za miesiąc.