ZDARZYŁO SIĘ NAPRAWDĘ

Pierwszego lipca obchodzimy Światowy Dzień Psa i tym dniem zwracamy uwagę

wszystkich na urlopowy problem porzucania psów.

Ja usłyszałem parę dni temu poruszającą historię jaka wydarzyła się w naszej wsi.

12 października 2013 roku w spacerze z psem wziął udział przesympatyczny

szczeniak. Zrobiliśmy wtedy to zdjęcie. Połowę trasy wędrował na ramieniu swojej

Pani.

Pies szybko wyrósł na dużego rasowego kundla. Pełen niespożytej energii dawał się

we znaki swojej Pani. Trzeba tu wyjaśnić, że osoba niosąca go na ramieniu podarowała psa swojej mamie. I to od tej starszej pani (na pewno po osiemdziesiątce) młody pies

zaczął uciekać i poznawać świat na własną łapę. Kobieta uganiała się za nim prawie szeptem nawołując pupila, który nic sobie z tego nie robił. Siał jednak popłoch wśród

przechodniów. Dzieci tej pani uszczelniły ogrodzenie i słyszeliśmy tylko jego szczekanie

zza ogrodzenia. Nikt go nie wyprowadza i nie socjalizuje. Właścicielka mieszka sama

i pies jest jej zabezpieczeniem.

Aż pewnego dnia Pani psa przydarzył się wypadek. Pracując w ogrodzie i robiąc krok do tyłu potknęła się i upadła. Tak nieszczęśliwie, że została unieruchomiona. Otóż wpadła

pupą do kręgu betonowego postawionego na ziemi. Jedna krawędź betonowego kręgu

podpierała ją pod kolanami, a przeciwległa stanowiła oparcie dla pleców. Starsza Pani

po kilku próbach wydostania się całkiem opadła z sił. Pozostawało czekać aż któreś z dzieci przyjedzie do mamy. Robią to często, ale nie było pewności czy tego dnia się pojawią. Na szczęście pies był wypuszczony i biegał luzem po obejściu. Pies uznał, że stało się coś złego. Biegał w kółko i szczekał. Kiedy nic się nie działo podbiegł do płotu

oddzielającego dom od sąsiadów i zaczął dobijać się do nich i bardzo agresywnie

szczekać. Zaniepokojeni wyszli zobaczyć co się dzieje i byli zaskoczeni gdyż ten pies

nigdy tak się nie zachowywał. Po dyskusji stwierdzili, że coś mogło się stać. Zaczęli

wołać sąsiadkę. Kiedy nikt im nie odpowiadał postanowili zaryzykować i wejść. Przy próbie wejścia pies przestał szczekać ale był bardzo niespokojny. Zaprowadził ich na drugą stronę domu, tam gdzie tkwiła jego Pani.

Poza niegroźnymi potłuczeniami nic się właścicielce psa nie stało. A pies jest jej bohaterem.

A na koniec pozwólcie, że przytoczę wiersz Barbary Borzymowskiej z przepięknej książki

pod tytułem "A pies siedzi i patrzy".

                                Kundel

            Hej, radosny kundelku,

            czym się możesz pochwalić ?

            Jacyś słynni przodkowie ?

            Półki pełne medali ?

Od władz listy pochwalne,

puchary i tym podobne

(o wyróżnienia nie pytam,

bo to sprawy zbyt drobne)?

                                 I posmutniał kundelek;

                                 - Hmmm...z tym u mnie jest bieda...

                                 A czy wielkie psie serce

                                 nie wystarczy za medal ? ...